Puszcza Solska olbrzymi kompleks leśny – była ostoją dla wielu ugrupowań partyzanckich. W lasach tych stacjonowało większość oddziałów AK i BCh oraz partyzantka radziecka. Tutaj partyzanci zbierali się i wyruszali na akcje przeciwko Niemcom, tu znajdowali wypoczynek i regenerowali siły. Serce Puszczy Solskiej Osuchy to miejscowość, której mieszkańcy czynie włączali się do walki narażając często swoje życie. Stąd docierały do lasu informacje o ruchach wojska nieprzyjaciela stąd wyruszali na różne akcje dywersyjne. Niemcy cofając się z frontem nie mogli bagatelizować ani tolerować obecności sił partyzanckich na swoich tyłach. hitlerowskie władze przystąpiły do organizowania wyprawy na tereny lasów biłgorajskich. W czasie II wojny światowej 16 września w okolicach Osuch trwały walki 12 pułku piechoty ppłk Mariana Strożyca powstrzymujące wojska hitlerowskie próbujące od południa przekroczyć Tanew. Od roku 1939 działała we wsi komórka Związku Walki Zbrojnej. W lipcu 1943 roku. hitlerowcy zniszczyli część wsi i zabili 17 osób. W czerwcu 1944 spalone zostały całe Osuchy, wtedy zostało zamordowanych 30 osób. W czerwcu 1944 roku Niemcy rozpoczęli na szeroką skalę akcję wojskową, której celem było oczyszczenie zaplecza frontu z działających tu coraz bardziej aktywniej partyzantów. Wiosną 1944 roku prawie cały powiat biłgorajski był pod kontrolą partyzantów z wyjątkiem Biłgoraja i Tarnogrodu. Charakterystyczne jest to, że Niemcy w tym okresie utrzymywali kontakt z Biłgorajem jedynie drogą lotniczą, a dojeżdżali do niego tylko w dużych kolumnach samochodowych pod eskortą wielu żołnierzy. W maju 1944 r. dowództwo wprowadziło do akcji samoloty z zadaniem niszczenia gajówek, wsi położonych w głębi lasów, jako - zdaniem okupanta - zarażonych bandytyzmem. Pod koniec maja wzmocniono skład gestapo w Biłgoraju z 25 do 60 gestapowców. Między innymi agencje gestapo mieściły się we wsiach Osuchy, Harasiuki, Borowiec. W dniach 28 maja 1944 r. do południowej części powiatu biłgorajskiego przybyła na tzw. Zatanwie "Brygada Kałmuckiej Kawalerii" w służbie niemieckiej pod dowództwem doktora Dolla w sile ok. 4000 ludzi i natychmiast przystąpiła do działania. Zajęli okoliczne wsie i usiłowali sforsować Tanew i zająć Osuchy. Zamiar ten nie udał się do akcji wkroczyły oddziały AK "Topoli", BCh "Burzy" i inne oraz oddziały radzieckie Szangina i Kowalewa. Po kilkugodzinnej ostrej walce Kałmucy zostali odrzuceni na drugi brzeg rzeki, nie osiągając zamierzonych celów. Wydarzenie z 28 marca dały początek ciężkim walkom na linii Tanwi trwającym do 9 czerwca. Sumując można stwierdzić że walki na linii Tanwi zakończyły się dużym sukcesem oddziałów partyzanckich. Walki te z uwagi na ich skalę można śmiało nazwać mianem powstania chłopskiego.